یادداشت آینده؛ داستان ما و ایران آینده، آغاز خیزشی برای ایران آینده

به مناسبت شروع «برنامه ملی همآفرینی ایران آینده»، به روایت دکتر علیرضا نصر اصفهانی؛ مدیر گروه آیندهپژوهی مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی
همه چیز از مهر ۱۴۰۱ شروع شد. دیدیم چشم انداز است که میتواند سنگ محکی برای حکمرانی باشد.
- بعد روی تحلیل سند چشمانداز ۱۴۰۴ کار کردیم. چون مأموریت گروهمان این بود. چون از منظر حکمرانی باید وظیفهمان را انجام میدادیم. اخر به موعد زمانیاش هم نزدیک بودیم.
- بعد مطالعاتی انجام دادیم که نشان میداد سبک چشم انداز سازی ایران بایستی تغییر کند. هم مطالعات سایر کشورها این را نشان میداد و هم تحلیل تجربه کشورمان.
- به ایده تصویرپردازی مبتنی بر استعارههای پیشرفت رسیدیم. در موردش سه گزارش و یک عالمه مصاحبه و پنل کار کردیم.
- ?گفتن هم باید مسائل را حل کنیم، باید حکمرانیمان را تازه کنیم و هم پیشرانهای پیشرفتمان رو بشناسیم تا در نهایت به ایده تحولی چشم انداز انقلاب و ج.ا.ا نزدیک بشویم. فهمیدیم چشم انداز چند لایهای هم هست.
- با همه دغدغهمندان و کنشگران ارتباط گرفتیم. فهمیدیم که محور کلیدی برای پیش و حین و پس از تدوین سند چشم انداز جدید ای بسا همآفرینی روی تصویرهاست. نمیشود آینده را محدود کرد.
انگار باید چشم انداز جاری باشد که نپوسد. ایدههای زیادی ذیلش شکل گرفت مثل جشنواره، نمایشگاه، سلسله اقدامات امیدآفرین و …
حالا به نظر ما مجلس، این جایگاه را میتواند با نگاه منافع ملی و نسلهای آتی ایفا کند.
میتواند اجتماعی سازی کند
میتواند نهادسازی کند
میتواند نخ تسبیح باشد
میتواند....
- میخواهیم دور هم جمع شویم و با هم خلق کنیم، چون فهمیدیم به یک گروه نمیشود سپرد. با توکل به خدا شد برنامه همآفرینی ایران آینده...
همآفرینی یک اکوسیستم سیاست گذاری است و تمامی ندارد تا آخر (حتی بعد از ابلاغ سند).
مال هیچکس هم نیست.
مال همه است.
چون ایران مال ما و قبلی ها و بعدیهاست.
یک ایران قوی، تاب آور و پیشرفته